2023: geselecteerd voor Keramiekprijs De Kei 2023, deelnemer Affordable Art Fair Shanghai met Galerie Terra Beijing
2022: deelnemer ART021 kunstbeurs in Shanghai met Galerie Terra Beijing
2020: Uitgedaagd in Porselein; Wim Borst, solo; dozen, objecten en wandkubussen. Voor de virtuele rondleiding klik / publicatie in KLEI keramiek Magazine / publicatie in Pandorra
2019: deelnemer KunstKamer Delft voorjaar editie
2017: publicatie in La revue de la céramique et du verre, het Franse keramiektijdschrift
2016: deelnemer Terra 30! Multiple tentoonstelling / met Terra Delft deelnemer aan KunstRAI, kunstbeurs in Amsterdam
2015: Autonoom met een twist; solo tentoonstelling bij Terra Delft
2012: solo tentoonstelling bij Terra Delft
2010: deelnemer uitwisselingstentoonstelling Pécs (H) en Delft
2009: solo tentoonstelling bij Terra Delft / met Terra Delft deelnemer aan COLLECT, kunstbeurs in London
2002: via Terra Delft deelnemer aan groepsexpositie bij Devon Guilt of Craftsmen
Het oeuvre van Wim Borst laat zich lezen als een boek over moderne beeldhouwkunst waarbij elk hoofdstuk uit een groep werken bestaat waarin hij specifieke formele mogelijkheden binnen een afgebakend thema onderzoekt. In het begin van zijn carrière werkte Borst met het gegeven van kubussen en rechthoeken waarop hij rechte lijnen in het glazuur uitspaarde. Allengs deden zich diagonale verschuivingen hun intrede, waardoor de objecten dynamischer en ruimtelijker werden. Via meer ritueel georiënteerde objecten waarbij hij ondermeer blokken verlijmde met platen Plexiglas keerde hij in de late jaren ’90 weer terug naar meer abstract geometrisch werk. Tijdens een vruchtbare werkperiode in 1998 in het Europees Keramisch Werkcentrum, in ‘s-Hertogenbosch ontdekte hij de mogelijkheden die het gebruik van cirkels, conussen en cirkelelementen kon bieden om zijn werk in een nieuwe richting op te sturen. Borst introduceerde vanaf dat moment gebogen wanden en versneed deze ronde vormen met hoekige elementen. Ook speelde hij een spel met gladde geglazuurde oppervlaktes en op graniet lijkende biscuitklei. In zijn meest recente werk stapelt en schakelt hij identieke volumes op een dusdanige wijze dat complexe ruimtelijke studies ontstaan. Was zijn kleurenpalet in het verleden over het algemeen afgestemd op witten, grijzen en zwarten, nu werkt Borst ook met felle signaalkleuren als rood en blauw die het complexe illusionistische karakter van het object nog meer versterken.
Zijn werk bevindt zich in particuliere collecties en in museumcollecties in binnen- en buitenland, zoals Museum Boijmans van Beuningen Rotterdam, Boston Museum of Fine Arts Boston USA, Frans Halsmuseum Haarlem, Museum Keramion Frechen Duitsland, Magnelli Museum, Keramiekmuseum van Vallauris Frankrijk, Keramiekmuseum Het Princessehof Leeuwarden, en Stedelijk Museum Schiedam.
